Biz TÜRK dünyasından olan insanlar Türkiye'den çok rahatsızız. Türkiye gerektiği zaman ve ona ihtiyacımız olduğu zaman bizi desteklememiş ve yanımızda olmamıştır. Türkiye'ye yönelik çok ciddi ve derin rahatsızlığımız ve eleştirilerimiz var. 

Söz konusu rahatsızlığı " Türkiye'de olup-bitenler bizi ilgilendirmez" şeklinde formüle etmemeliyiz. Ancak bundan emin olmaliyiz ki, Türkiye'de Türklük yenilirse bizi kolayca yutarlar. Bunu öngörmek için falcı veya müneccim olmaya gerek yok. Bunu anlamak için milliyetçi olmaya da gerek yok. 

Türkiye'de Türklük giderse TÜRK dünyası ciddi bir problemle karşılaşır. Dünya basını TÜRK milliyetçiliğinin yenilgisini çarşaf çarşaf yazdığında neler yaşandığını anlayacağız. Biz şimdilik sessizce pusuya yatmış bin ayaklı propaganda makinalari göremiyoruz; ancak onları göreceğiz. Onlar, Sovyetler Birliği dağılmasıyla birlikte komünizm meşruiyetini yok etmekte nasıl öldürücü işlev gördülerse, aynısını TÜRK milliyetçiliğine karşı da yapacaklar. Şimdiden Fars dilli metbuat başlaşmış bele. 

Tarihte yaşadığımız bütün acı tecrüblerimiz bize açıkça "sade ve duygusal olmayın" diyor. Bir facianın olup-olmamasını ispatlamak için yaşamımız gerekmez. Toplumlar geleceği hayal edebildikçe varolabilirler. Biz başımıza nelerin geleceğini hayal edebilmezsek, en ağır felaketleri yaşarız. Stratejik hayali gelişmiş olmayan toplulukların kaderi tarihin unutuluş mezarlığına gömülmekten başka bir yerde son bulmaz.